Nieuw Dakota biedt ruimte aan translokale kunst op de NDSM-werf in Amsterdam-Noord. Programmering tentoonstellingen, organisatie speciale evenementen en realisatie tijdelijke projecten in de openbare ruimte.
an odyssey: een verhaal over relaties
Van Griekenland naar Amsterdam en vanaf het moment dat Homer de Odysseus formuleerde komen en gaan we. We leven ons eigen leven, we willen allemaal iets betekenen en ons tot anderen verhouden. Het is een voortdurend avontuur, een zware tocht vol beproevingen en ontberingen – een odysseus. We geven betekenis aan het leven terwijl het zich ontrafelt. In Homerus’ Odysseus stelt de godin Calpyso (zij die verbergt ten einde te onthullen) Odysseus voor een onmogelijke keuze: het ontvluchten of accepteren van de dood. Door te durven leven en liefhebben, creëren we betekenis die tot in eeuwigheid bezongen wordt.
Giorgos Gripeos transformeert de typische white cube van Nieuw Dakota in een labyrint van muren die letterlijk en figuurlijk over elkaar heen tuimelen en waarbinnen uiteenlopende performances, interventies, ontmoetingen en samenwerkingen plaats zullen vinden.
In de ruimte staat een maquette; als een verwijzing naar en een echo van de nieuw gecreëerde ruimte. En wie het ademende geluid langs de muren volgt, ziet een videoprojectie van een mannelijk torso, het lichaam van de kunstenaar zelf.
In de bovenruimte van Nieuw Dakota zet Gripeos de ruimte weer recht, met een simpele doeltreffende presentatie van het ‘bed’ als prototype. Een ogenschijnlijke fotografische weergave van een sterrennacht, in het formaat van een bed, ligt horizontaal. Van dichtbij bekeken blijken het niet de sterren te zijn die schitteren maar glinsteringen in het asfalt die het licht weerkaatsen – minutieuze universums waar we dagelijks overheen lopen. Aan weerszijden van het bed is een video-tweeluik die de havens van Piraeus en Amsterdam met elkaar verbinden, als vertrek-en aankomstlocaties, voor reizen en zoektochten.
De installatie van Giorgos Gripeos is tevens vertrekpunt voor en uitnodiging aan anderen om de eigen odysseus voort te zetten. Het labyrint van muren biedt ruimte aan diverse performances, interventies en samenwerkingen, waaronder:
Voordracht van Homerus’ Odysseus
Een 10-uur durende, door meer dan 200 mensen uitgevoerde lezing van Homer’s Odysseus, in Emily Wilson’s eerste Engelse vertaling door een vrouw. De lezing wordt georganiseerd in samenwerking met de International Readers of Homer en EllinikoThεatro. Het Genetic Choir maakt ter plekke gedurende de gehele voordracht live muziek: geïmproviseerde vocale en polyfonische muziek, op een synergetische manier gecomponeerd. Alle reizigers op de pont tussen de NDSM en Westerdoksdijk (Pontsteiger) kunnen de voordacht volgen via een live-verbinding in beeld en geluid.
Iedereen is uitgenodigd om deel te nemen door een passage voor te dragen. Ieder op zijn/haar eigen manier en in een eigen stijl en eigen taal. De één na de ander, net zolang tot het epos is voltooid. Het publiek ervaart het verhaal zoals het oorspronkelijk verteld werd: hardop en in zijn volledige lengte.
Interweave | Interfold – Aemilia Papaphilippou
Beeldend kunstenaar Aemilia Papaphilippou, tevens co-curator bij de tentoonstelling, zal een performance geven in de traditie van Penelope de weefster. Middels haar ideogram ‘Chess Continuum’ verweeft ze tijd en ruimte, mensen en ongelijksoortige informatie door het binaire als een verbindingsmechanisme te introduceren. Met haar performance toont ze dat cultuur een open systeem is, een proces van weven en ontrafelen, een collectief netwerk dat continu in tweetallen geweven wordt.
Giorgos Gripeos wijst ons, in zijn eigen woorden, op het volgende bewustzijn van waaruit zijn werk ontstaat en dat hij zelf benoemt als perpetuum mobile van ‘Me You Them Us’:
“I believe that every material (be it an object, a place or a concept) has a consciousness; not necessarily a soul or a spirit, like ours, but an awareness of itself, with a particular size, shape and density, with its own history. Together we build a relationship, we adapt to one another, take on each other’s attributes and characteristics, permitting things to gather and form rather than imposing an order. This way, the work becomes a meeting place; a place where object and subject are treated with the same respect, unfolding a network of meanings and associations, celebrating the visitors themselves, giving them the most important role so that they can participate and complete the work.”
Kijk op de website voor actuele informatie over de randprogrammering: www.nieuwdakota.com
Regelmatig ontvangt onze redactie nieuws over Amsterdam-Noord in de vorm van persberichten. Indien van toepassing plaatsen wij deze berichten en nemen deze mee in onze Amsterdam-Noord nieuwsbrief. Meer informatie over het insturen van persberichten.
