Amsterdam-Noord in de vorige eeuw
Deel 2 van 18
Door: Albert van der Vliet (†)
Dijkdorp Buiksloot bestond vroeger uit de Buiksloterdijk en de Buikslotermeerdijk. De Buiksloterdijk was een eeuw geleden wel twee keer zo lang. Een groot deel van de Buiksloterdijk is in 1965 gesloopt voor de aanleg van een parallelle verkeersweg, die er nooit gekomen is. De Buikslotermeerdijk, achter de oostelijke Buiksloterdijk, is helemaal afgebroken.
Leeuwarderweg in 1935
uit de NZH-railatlas van
Dick van der Spek.
Tekening van de auteur.
Buiksloot en de zes andere Waterlandse dorpen werden in 1921 geannexeerd door Amsterdam. Het dijklint in Noord heette toen nog de Waterlandse Zeedijk. De dijkweg van de Buiksloterdijk werd Dorpsstraat genoemd. In 1924 werden de dijken vernoemd naar de dorpen waarin ze lagen: Buiksloot, Nieuwendam, Schellingwoude en Durgerdam. Vóór de annexatie bestond Buiksloot uit twee gedeelten, het Westeinde en het Oosteinde, die werden gescheiden door het Noordhollandsch Kanaal.
De namen Oosteinde en Westeinde worden niet meer gebruikt, maar het onderscheid komt nog wel van pas in de beschrijving van de geschiedenis van de Buiksloterdijk. Het Oosteinde werd het eerst aangetast door de moderne tijd. Na de voltooiing van de Afsluitdijk (1933) werd de Leeuwarderweg aangelegd, de weg naar Friesland, die klaar was in 1935.
De Banne
De Meeuwenlaan werd doorgetrokken langs de Buiksloterdijk en ging daar de polder in. Om de weg naar het noorden te kunnen aanleggen werden de dijkhuizen tussen de nummers 112 en 84 afgebroken. De Buiksloterdijk van nummer 84 en lager, tot de Nieuwendammerdijk, is in 1936 Leeuwarderweg gaan heten.
In de jaren zestig is de IJtunnel aangelegd. Het brede IJtunneltracé ging opnieuw ten koste van het Oosteinde. De Buiksloterdijk werd na nummer 138 tot de Leeuwarderweg afgebroken. De IJtunnel ging open in 1968. De snelweg naar het noorden was klaar in 1970 en werd de Nieuwe Leeuwarderweg genoemd.
Ook het Westeinde kreeg te maken met een verkeersweg die de dijk doorkruiste. Dat was de Kamperfoelieweg, die in 1965 doorgetrokken werd naar nieuwbouwwijk de Banne. De grootste aanslag op de Buiksloterdijk was echter de afbraak, ook in 1965, van het westelijk deel van het Westeinde, vanaf nummer 452 tot Zijkanaal I. Er was daar een hoofdverkeersweg gepland, die Noord zou opstoten in de vaart der volkeren, maar deze kwam er niet.
De Cornelis Douwesweg maakt in Tuindorp Oostzaan een knik naar het zuiden en gaat daar over in de Klaprozenweg. Het was de bedoeling dat de Douwesweg als hoofdverkeersweg recht doorgetrokken zou worden naar een nieuwe brug over Zijkanaal I, ten noorden van de bestaande brug in de Klaprozenweg. De Douwesweg zou evenwijdig lopen aan de Metaalbewerkerweg, ten noorden daarvan, en aangelegd worden op de Buiksloterdijk.
Draaibrug
Tussen de Buiksloterdijk en de Floraweg zou de weg naar het Noordhollandsch Kanaal leiden. Een grote verkeersbrug moest de draaibrug over het kanaal vervangen. De Douwesweg zou verder gaan over de gesloopte Buikslotermeerdijk. Als Nieuwe Purmerweg zou de verkeersweg de Nieuwe Leeuwarderweg kruisen en overgaan in de Purmerweg. Gelukkig is die weg nooit aangelegd en is de karakteristieke draaibrug behouden gebleven.
>> Ga verder naar deel 3; De afgebroken Buiksloterdijk (2)
Overzicht alle 18 afleveringen Amsterdam Noord in de vorige eeuw
Bron:
Dick van der Spek. NZH-railatlas, 1881-1961; in kaart, woord en beeld van Scheveningen tot Volendam en Alkmaar. Haarlem, 1997
© 2011-2012 Albert van der Vliet. †
Op deze publicatie berust auteursrecht. Niets uit deze publicatie mag op enigerlei wijze worden gepubliceerd zonder voorafgaande toestemming van de nabestaanden Albert van der Vliet.
