Terwijl over de bebouwing van de Volewijk – het gebied tussen Meeuwenlaan en Adelaarsweg – erg veel geschreven is, in boeken, kaarten, bouwplannen, in wandel- en fietstochten, is dat niet het geval met het Volewijckpark. Die groenstrook is in teksten karig bedeeld.
Alleen kranten rapporteerden over de aanleg, bijvoorbeeld in het Algemeen Handelsblad van 22 oktober 1911. ‘Naar men weet, werd aan de overzijde van het IJ reeds in het vorig jaar met een parkaanleg begonnen langs het Noord-Hollandsch Kanaal. Een strook grond langs den oostenijken kanaaloever, ongeveer 10 H.A. groot, werd daartoe opgehoogd met van de door opspuiting aangeplempte gronden in den Nieuwendammerham. De beplanting heeft een zeer bevredigend resultaat gehad, zoodat thans reeds een goed plantsoen werd verkregen.’
En in hetzelfde stuk over het Florapark: ‘Aan de overzijde van het kanaal in den Buikerslooterham, is ook reeds zulk een parkaanleg geprojecteerd, ter grootte van het Vondelpark, doch het kan nog langen tijd duren eer daar met de beplanting kan worden begonnen.’
Concreet kunnen we aannemen dat eind 1911 met de aanleg van het Volewijckpark is begonnen. De Tijd van 17 november 1911 wijdt een lang artikel aan het IJ-bosch, het latere Vliegenbos, en noemt in een terzijde ‘… aan het reeds in aanleg zijnde Volewijckpark, dat eene oppervlakte heeft van ongeveer 10 H.A.’
Weinig tekst
Het park bestaat nauwelijks, althans op papier. Enkele stukken over de aanleg, weinig over het onderhoud. Het park bestaat wel, maar voornamelijk in de hoofden van de ‘gebruikers’. Van hen noem ik alleen de voornaam en samen met hen wandel ik door het park. Af en toe staan we stil om een zijpaadje in te slaan: over een bijeenkomst, een anekdote, een herinnering, een droom van een andere buurtgenoot.
Nel:
In de jaren vijftig heb ik bij familie op de Adelaarsweg vele vakanties doorgebracht. Als we dan aan tafel zaten, genoot ik van het uitzicht op het park. Ik herinner mij een boom die recht voor het huis stond. Hij sprong er echt uit. Ik moest daar altijd naar kijken, vaker dan naar mijn neefjes en nichtjes die aan tafel gekke gezichten zaten te trekken. Veel later, bij de sloop van het Volewijckpark, liet de bewoner een foto zien van die boom, hoe hij viel.
Eerder vertelde ik dat de grens van het park het kanaal was. Er was meer.
Nico:
Aan de oostkant van het Noord-Hollandskanaal liep een jaagpad met een lange strook volkstuintjes, die door een sloot gescheiden was van het park, ons park.
© 2024 Dick de Scally. Op deze publicatie berust auteursrecht.
Overzicht alle afleveringen “Het park en wij“.
Dick maakt deze serie geheel op eigen titel.
Reageren? Voor nu kunt u contact met de redactie opnemen via de link onderaan de website.
Wij sturen dan uw mail door naar Dick.
Op de hoogte blijven van toekomstige artikelen in deze serie?
Schrijf u dan in op de nieuwsbrief
Gerelateerd:
