Afc IJ-boys begint opnieuw

Na de oorlog gaf de KNVB afdeling Amsterdam elk jaar een adreslijst uit. IJ-boys wordt telkens vermeld, ook in het boekje jaargang 1952-1953. Bezoekers moesten uitstappen bij de halte van bus C aan het eind van de Waddenweg. Bus C ging vanaf begin 1947 naar het Purmerplein. De tram nemen vanaf de noordelijke IJ-oever kon ook, uitstappen halte DWV. NZHT(M) staat voor Noord-Zuid-Hollandse Tram Maatschappij. De tramlijn naar Edam-Volendam werd in 1956 opgeheven en vervangen door een busdienst van de NACO.

IJ-boys, in 1930 opgericht in Floradorp, wordt een grote vereniging langs de Leeuwarderweg. Na de oorlog moet IJ-boys weer opgebouwd worden. Dat gebeurt met veel enthousiasme en gemeenschapszin. Het eerste elftal pendelt heen en weer tussen de eerste klasse AVB en de vierde klasse KNVB.

IJ-boys heeft leden verloren in de oorlog, meldt het jubileumboek ’Vijftig jaar IJ-boys’. Oud-penningmeester De Bie overleed door hongersnood. M. Visser kwam om in een treinbeschieting. I. Deenen werd op straat doodgeschoten door de Grüne Polizei. G. Senator overleed in een Duits vernietigingskamp.

De accommodatie langs de NZH-trambaan was beroofd van het hout, dat als brandstof werd gebruikt in de laatste oorlogsjaren. Er moesten nieuwe deuren komen in de kleedkamers en nieuwe doelpalen op het veld. IJ-boys nam deel aan een noodcompetitie, organiseerde alweer feestavonden, het clubblad kwam opnieuw uit. Nevenactiviteiten waren klaverjassen, biljarten en honkbal. Clubavonden werden gehouden in café Elta aan de Buiksloterdijk.

Maar er was ook nog steeds schaarste na de oorlog, aan alles. Mede daardoor werd de vakantieweek in Epe een bijzonder geslaagd evenement. Zestig leden van IJ-boys verbleven een week op de Veluwe.
In 1947 won IJ-boys een toernooi met als deelnemers Blauwe Vogels, DTC en Heerenmarkt. Voor het seizoen 1947-1948 werd het stopperspilsysteem ingevoerd. DWV en de Volewijckers hadden daar ook succes mee behaald. Al op tweede kerstdag was IJ-boys kampioen van de eerste klasse AVB met promotie naar de vierde klasse KNVB.

In het seizoen 1948-1949 werd er voor de tweede keer ingebroken in het clubhuis van IJ-boys. De Noord-Amsterdammer schreef: ‘In de cantine hebben zij twintig chocoladerepen gestolen, alsmede koeken. Blijkbaar gevoelden de heren zich op hun gemak, want half-verorberde koeken lagen her- en derwaarts verspreid. De cantinebaas heeft zich dadelijk tot de politie gewend. Een onderzoek is ingesteld.’

In 1950 bestond IJ-boys twintig jaar. Dat werd gevierd in het Gebouw voor de Werkende Stand aan de Kloveniersburgwal. IJ-boys ontving felicitaties van een vertegenwoordiger van de KNVB, van DWV en CNF (Combinatie NOS-Flora). Harry van Steenis was ingehuurd met zijn stal artiesten, onder wie Willy Alberti, een kunstfluiter, een goochelaar en een imitator. Helaas was er ook een luidruchtige groep in de zaal. De krant van Noord schreef: ‘De categorie “hoe meer jenever, hoe beter” wist helaas een aantal ongeregeldheden en handtastelijkheden te bewerkstelligen, waaraan tenslotte zelfs de politie te pas moest komen.’

Eind juni 1951 verliest IJ-boys een beslissingswedstrijd waardoor de club uit Floradorp degradeert naar de AVB. In het volgende seizoen, 1951-1952, wordt het eerste elftal drastisch verjongd en met succes want IJ-boys promoveert meteen weer naar de KNVB. Het succesvolle team bestond uit: W. Bekker, H. van der Wel, W. van der Zee, B. Hobrecker, aanvoerder C. Ellenbroek, N. Hillebrand, H. Posno, K. Engel, J. Kloot, W. Kars, M. Frantzen, J. Schaafsma en J. Boshard. Succestrainer was oud-DWV-speler J. Porte.

In 1957 werd het sombere rood-zwarte tenue vervangen door een wit tenue met twee v-banen van de schouders naar de borst. In 1959 degradeerde IJ-boys opnieuw uit de vierde klasse KNVB naar de AVB (KNVB afdeling Amsterdam). OFC had één puntje meer dan de club uit Floradorp. In dat seizoen werd het clubhuis aangesloten op stromend water en elektriciteit. In het seizoen 1961-1962 werd bekend dat Amsterdam-Noord ging uitbreiden. De voetbalvelden aan de Leeuwarderweg zouden verdwijnen.

© 2017 Albert van der Vliet (†). Op deze publicatie berust auteursrecht.

Op de hoogte blijven van toekomstige artikelen in deze serie?
Schrijf u dan in op de nieuwsbrief