Beslissingswedstrijden 1961

Selectie de Volewijckers in september 1959 (foto: collectie Henk Wilkens). Oefenmeester Evert Teunissen heeft de Volewijckers verlaten en is opgevolgd door Daan de Jongh. Achterste rij v.l.n.r.: Reserve Hassie van Wijk (20 jaar), midvoor Wout Schaft (23), linksback Dirk de Ruiter (19), stopperspil Dick van Alphen, linkshalf Henk Looijen (20), rechtshalf en aanvoerder Piet van der Muts (33). Middelste rij: rechtsback J. Vermeulen, rechtsbuiten Frist Soetekouw (21), trainer De Jongh en linksbinnen Frits Kick (18). Voorste rij zittend en knielend: keeper Jan Kirsten (22), rechtsbinnen Piet Boogaard (19) en linksbuiten Sjaak de Vries (27). Niet op de foto: Gerrie Clement, die in 1960 naar Blauw-Wit gaat en wordt opgevolgd door Otto Polak. De Mosveld-Baby’s spelen met vijf man in de voorhoede. De Vries en Soetekouw zijn nog buitenspelers en worden later respectievelijk links- en rechtsback. Van Alphen emigreert naar Australië en De Ruiter vervangt hem als stopperspil. Van Wijk was nog reserve, maar wordt later basisspeler.

In 1961 moet de Volewijckers beslissingswedstrijden spelen om te kunnen promoveren naar de eredivisie. De club uit Noord wint van DHC, nummer twee van de eerste divisie B. De Volewijckers mag het opnemen tegen Elinkwijk, de degradatiekandidaat uit de eredivisie. De laatste wedstrijd wordt bekend als ‘Het wonder van Zuilen’.

Evert Teunissen, een geniale trainer volgens clubhistoricus Tip de Bruin, had een prima team neergezet: de Mosveld-baby’s. Jan Donkers beschrijft in Hard Gras het leven van Tip de Bruin (1920-2008). Tip (Tjipke) was één jaar toen hij verhuisde naar Amsterdam-Noord. Hij heeft op zes verschillende plekken gewoond in Noord. De Bruin was journalist voor de Noord-Amsterdammer en correspondent van Het Vrije Volk, Handelsblad en Het Parool. Op de Nieuwendijk opende hij in 1953 een herenmodezaak, die tegenwoordig erg populair is.

Na zijn pensioen schreef De Bruin over de geschiedenis van Noord in de Noord-Amsterdammer en later voor de Noord-editie van De Echo. De Bruin was jarenlang reservekeeper van het eerste elftal. Na de oorlog maakte hij als drummer deel uit van een band, The Marry Tramps. Optredens duurden vaak tot 4 uur zondagmorgen en dus kon De Bruin geen keeper meer zijn.

De Bruin zei tegen Donkers: ‘Je kunt de geschiedenis verdelen in de tijd tot en met de jaren vijftig en erna. In de eerste tijd was het een dorp en je kende mekaar. (…) Nog in mijn jaren als verslaggever zag ik het om me heen allemaal veranderen, steeds meer mensen van buiten. Steeds meer uitbreidingen. Iedereen zegt dat Noord geen cultuur had, en dat is ook wel een beetje zo, maar er was wel een bloeiend verenigingsleven en dat is óók cultuur. Je had hier zangclubs en muziekverenigingen en toneelclubs en fanfarekorpsen, iedereen deed wel ergens aan mee. De televisie heeft dat allemaal kapot gemaakt.’

De opvolger van Teunissen, Daan de Jongh (1921-1962), sprak zo mogelijk nog meer tot de verbeelding. Hij was de midvoor die in 1944 met de Volewijckers landskampioen was geworden en een vaderfiguur. Henk Looijen had last van faalangst en kon de avond voor de wedstrijd niet slapen. Trainer De Jongh nodigde Henk en zijn verloofde altijd uit op zaterdagavond. Wat ze deden was kletsen, dammen en kaarten. Na zo’n rustgevende avond kon Looijen wél slapen.

De Volewijckers was in 1961 tweede geworden in de eerste divisie A. Volendam was kampioen en promoveerde direct naar de eredivisie. In de eerste divisie B was het Amsterdamse Blauw-Wit als eerste geëindigd en DHC uit Delft was tweede geworden. Volewijckers en DHC moesten onderling uitmaken wie Elinkwijk mocht uitdagen, de degradatiekandidaat uit de eredivisie.

De eerste promotiewedstrijd tegen het DHC (Delfia Hollandia Combinatie) werd op zondag 18 juni gespeeld in Den Haag, op het Scheveningse sportpark Houtrust, de accommodatie van voetbalclub Holland Sport. Het werd 2-2, met doelpunten van Wout Schaft. In de spannende verlenging van vier keer 7.5 minuut werd niet gescoord.

De tweede beslissingswedstrijd tegen DHC, op 25 juni, vond plaats in het Utrechtse DOS-stadion. In de tropische hitte won de Volewijckers met 3-1. Eerst scoorde Schaft en Boogaard maakte het tweede en derde doelpunt. Doelman van DHC was de legendarische Piet Lagarde.

De Volewijckers speelde op 30 juni 1961 de eerste beslissingswedstrijd tegen Elinkwijk in het Olympisch Stadion. De Mosveld-baby’s wonnen met 4-3. Piet Boogaard werd de man van de wedstrijd. (Wordt vervolgd.)

© Albert van der Vliet (†). Op deze publicatie berust auteursrecht.

Op de hoogte blijven van toekomstige artikelen in deze serie?
Schrijf u dan in op de nieuwsbrief