Ik woonde in die tijd nog bij mijn ouders in Amsterdam Noord en was gek op popmuziek. De eerste jaren had ik genoeg aan de bandjes die dicht bij huis speelden .In de buurthuizen in Noord en zeker ook in het Zonnehuis in Tuindorp Oostzaan maar op zeker moment is het lokale podium niet interessant meer. Zo kwam ik uiteindelijk in het centrum van Amsterdam terecht. Vooral Discotheek Club 67 in de Korte Leidse dwarsstraat werd de plek waar ik veel kwam omdat er R&B en Soulmuziek gedraaid werden door de dj. Maar uiteindelijk wil je meer. Het echte werk! “Live” optredens met echte artiesten.
Stel je dan voor dat eind jaren 60 het opeens mogelijk werd dat soulartiesten mochten optreden in het Mekka van de klassieke muziek namelijk het Concertgebouw in Amsterdam Zuid. Dat was geweldig! Opeens kon je naast de klassieke muziek van Beethoven, Bach, Vivaldi of Tsjaikovski ook de onvervalste soulmuziek van Sam & Dave, Arthur Conley of Percy Sledge horen en zien. Dat waren dan concerten die ’s nacht om twaalf uur begonnen. In de geweldige akoestiek van het Concertgebouw klonken deze artiesten nog eens drie keer beter dan op de plaat. En ze waren al zo goed! Ik heb in een korte tijd veel van deze acts gezien omdat ik gek was op de Sweet Soul Music in die tijd, nu nog steeds, trouwens.
Toch kocht ik tegen alle logica in met een vriend kaarten voor een concert van een Amerikaanse groep die vooral bekend was geworden met nummers over surfen aan de mooie witte stranden van de Amerikaanse westkust. “Surfin’ U.S.A.” is ook hier een hitje geworden. De naam van de band? The Beach Boys. En die band kwam nu dus ook in het Concertgebouw.
Zo gebeurde het dat wij op 1 juni 1969 om een uur of tien ’s avonds op onze fietsen stapten en via de Tolhuispont over het Museumplein richting het Concertgebouw in Zuid gingen. Het werd een legendarische optreden van deze band uit Amerika waar ik nu nog steeds blij om ben dat ik die kaarten toen gekocht heb. Okay, het concert begon te laat maar topartiesten komen altijd te laat, heb ik inmiddels begrepen.
Drie broers Brian, Dennis en Carl Wilson maar ook de andere bandleden gingen die nacht tot op het gaatje. Alle bekende nummers kwamen voorbij en het klonk als op de plaat. Een super uitvoering van “Good Vibrations” maar ook “Then I Kissed Her” “California Girls” en nog meer ‘bekende nummers. Het was niet normaal hoe goed het klonk maar het hoogtepunt was voor mij het nummer “God Only Knows”.
De close-harmony klonk hemels mooi en de tekst raakte mij. En dat terwijl ik toen ook al niet in God geloofde en op dat moment ook geen vriendin meer had. Luister maar eens goed naar de tekst. Middenin de nacht fietsten wij terug naar Amsterdam Noord en ik voelde mij alsof ik op een wolk reed. En nog steeds als ik op de radio dit nummer hoor, krijg ik spontaan weer kippenvel en zing het uitbundig mee en niet alleen in de badkamer. De kans is groot dat de buren op zo’n moment van ellende de oordopjes indoen.
Dit nummer is onderdeel van Mijn Eigen Top 20 van de allerbeste nummers, een lijst die inmiddels veel groter is omdat er zo ontzettend veel mooie nummers zijn gemaakt maar één ding is zeker, dit is er zeker één van!
Vergeten hoe dit nummer ook weer klinkt maar ben je Nieuwsgierig?
Luister en huiver!
Bekijk alle afleveringen herinneringen Harry van Santen de Hoog
Auteur: Een Doodgewone Jongen Uit Amsterdam Noord
© 2024 Harry van Santen de Hoog. Op deze publicatie berust auteursrecht.
Wilt u contact opnemen met Harry van Santen de Hoog?
Dat kan via het reactie formulier van Harry.
AmsterdamNoord.com jaren 60
