De Volewijckers semiprof

In het seizoen 1953-1954 was Simon van der Oord de aanvoerder. Linksback Sjaak de Vries (1932) werd een oudere Mosveld-baby. Dick Schenkel (1933) vertrok in 1957 naar BVC Amsterdam. Middenvelder Piet van der Muts (1926) heeft nog zeven keer meegespeeld in het eerste seizoen eredivisie, 1961-1962.

In 1944 wordt de Volewijckers landskampioen en na de oorlog speelt de club uit Noord in de hoogste klasse. De Volewijckers degradeert in 1956 naar de eerste divisie, maar de junioren hebben talent en zorgen voor een tweede hoogtepunt in het bestaan van groen-wit: in 1961 promoveren de Mosveld-baby’s naar de eredivisie.

De Volewijckers was landskampioen geworden in 1944 en in het seizoen daarna, 1944-1945, werd er niet gevoetbald. De voetbalcompetitie begon weer in 1945 in zes eerste klassen: West1, West2, Zuid1, Zuid2, Oost en Noord. Elke eerste klasse bestond uit elf teams. De kampioenen van de eerste klassen speelden een kampioenscompetitie. Ajax werd in 1946 kampioen in de eerste klasse West1 en mocht dus meedoen aan de kampioenscompetitie. De Volewijckers had maar één punt minder dan Ajax en werd tweede. HFC uit Haarlem won de nacompetitie en was landskampioen. Ajax eindigde als tweede.

De Volewijckers kwam uit in de eerste klasse West1 of 2. In 1947 werd de Volewijckers tweede achter Blauw-Wit. In 1948 en 1949 eindigde de Volewijckers als 9de. In 1950 ging het weer beter: de Volewijckers werd tweede achter Ajax. In het seizoen 1950-1951 werd de competitie gereorganiseerd. Voortaan waren er niet zes maar vijf eerste klassen: A, B, C, D en E. Elke klasse bestond uit twaalf teams. De Volewijckers speelde in de eerste klasse C en eindigde als 9de.

Voor het seizoen 1951-1952 werd er opnieuw een verandering doorgevoerd. Er bleven nog maar vier eerste klassen over: A, B, C en D. Elke klasse bestond uit veertien teams. De Volewijckers kwam uit in de eerste klasse A, nog eens A en daarna B en D en werd achtereenvolgens 9de, 12de, 5de en 8ste. In 1954 werd een begin gemaakt met betaald voetbal in Nederland.

Op 15 mei 1954 hield de Volewijckers een buitengewone ledenvergadering in verenigingsgebouw Nieuwendammerham. De vergadering moest beslissen over toetreding tot het betaald voetbal. De meningen waren verdeeld. Het bestuur stond argwanend tegenover het betalen van spelers. Simon van der Oord, aanvoerder van het eerste elftal, nam het woord: ‘Desnoods nemen wij als spelers genoegen met een gage van tien gulden per week.’ Dat zag het bestuur wel zitten en dus werd de Volewijckers een semiprofclub, maar de basis was wankel. De latere aanvoerder Piet van der Muts zei tegen Theo Reitsma: ‘Wij kregen drie gulden voor de training, twintig gulden voor een overwinning en een tientje bij een gelijkspel.’

In het seizoen 1955-1956 voerde de KNVB een nieuwe opzet door met twee hoofdklassen, A en B, met ieder 18 voetbalverenigingen. De Volewijckers werd 17de in hoofdklasse B en degradeerde naar de eerste divisie, maar dat deden alle clubs uit de rechter rijtjes van A en B. In het seizoen 1956-1957 was er voor het eerst sprake van de eredivisie en daaronder hingen de eerste divisie A en B en de tweede divisie A en B.

De degradatie uit de eredivisie was een feit, maar de prestaties van de junioren stemden hoopvol. Dat was voor een groot deel de verdienste van trainer Evert Teunissen (Arnhem, 1930). Hij had als jongeling bij ZVV in Zaandam gevoetbald en bij BVC in Bloemendaal. Van 1948 tot 1951 studeerde hij aan het CIOS in Overveen. Na zijn dienstplicht was hij werkzaam als gymnastiek- en judoleraar. In 1953 werd Teunissen, 22 jaar, jeugdtrainer bij De Volewijckers.

© 2017 Albert van der Vliet (†). Op deze publicatie berust auteursrecht.

Op de hoogte blijven van toekomstige artikelen in deze serie?
Schrijf u dan in op de nieuwsbrief