DWV fuseert met de Volewijckers

Luchtfoto van sportpark Elzenhagen uit 1968. Het achterste complex is van DWV. (Beeldbank HCAN)

In 2013 fuseren DWV en de Volewijckers en de naam wordt dvc Buiksloot. Dvc betekent DWV-Volewijckers-Combinatie. Het eerste seizoen wordt op sportpark Elzenhagen gevoetbald. Het seizoen erna, 2014-2015, gaat de fusievereniging spelen op sportpark Buiksloterbanne, dat een opknapbeurt heeft gehad.

Op 26 juni 1991 gingen flink wat DWV’ers naar het stadsdeelkantoor van Amsterdam-Noord om een avondvergadering bij te wonen. Bertels schrijft dat DWV buurman KMVZ wilde steunen, maar ook om ‘de tomeloze scoringsdrift van de politici om steen en beton de plaats in te laten nemen van groen en recreatieve voorzieningen, aan de kaak te stellen.’ Al snel werd duidelijk dat KMVZ de drie velden op Elzenhagen moest opgeven voor woningbouw.

Op de jaarvergadering van 24 november 1997 werd Fons Linder ‘onder een enorme ovatie’ tot lid van verdienste benoemd. Bertels: ‘Fons is de man die nimmer op de voorgrond zal treden, maar de meest ondankbare werkzaamheden op zich neemt. Als vakman op timmergebied verricht hij de noodzakelijke onderhoudswerkzaamheden. Daarnaast is hij de man die iedere zondag in het ballenhok staat om de materiaaluitgifte te regelen.’

Op dinsdag 27 april 1999 degradeerde DWV naar de eerste klasse. Het was een afscheid na 23 jaar verblijf in de hoofdklasse. In het nawoord van zijn jubileumboek is Loek Bertels toch nog hoopvol gestemd, want in 2002 bracht DWV nog steeds 32 teams in het veld.

De ledenvergadering van 27 november 1999 besloot het bestuur terug te brengen van negen tot zeven personen. De dubbele bezetting (vicevoorzitter, tweede secretaris, tweede penningmeester etc.) werd opgeheven. Bedenker van de nieuwe structuur, Ruud Molenmaker, was de nieuwe voorzitter.

Bertels over de kantine in het seizoen 2000-2001: ‘Een van de pijlers van het clubhuishoudboekje is de baromzet. Helaas wordt het tekort aan barmedewerkers een steeds groter probleem, waardoor er vaak driedubbele diensten worden gedraaid.’ Een vaste kern van vrijwilligers bestond uit veertien medewerkers. ‘Adri Bakker verzorgt de personele bezetting en echtgenoot Otto de inkoop. Lid van verdienste Jaap van der Meulen is belast met de financiële aspecten.’

Over de materiaalruimte in hetzelfde seizoen merkt Bertels op: Fons Linder, Willem van Zelst en Abbas en Saïd, die een Melkertbaan hadden (in latere instantie Jerry), maakten in het weekend de kleedkamers schoon. Ze zorgden voor thee of limonade in de rust en verstrekten de ballen en vlaggetjes. Frantz Piek hield het onderhoud van het gebouw in de gaten, bijgestaan door de Melkert-functionarissen.

In het seizoen 2000-2001 waren nog veel medewerkers bereid de taken te vervullen die horen bij een grote voetbalvereniging als DWV. Bij thuiswedstrijden bemanden twee DWV’ers de radiokamer. Zij informeerden het publiek over de opstellingen en de rust- en eindstanden. Bij de loketten stonden vier DWV’ers voor kaartverkoop en controle. Twee leden overhandigden het programmablaadje (geproduceerd door drie leden). Loten ten behoeve van de jeugd werden door twee leden verkocht. In de bestuurskamer waren drie dames aanwezig om scheidsrechters, bestuursleden en officials te ontvangen.

In 2002 bestond DWV 90 jaar en zelfs 100 jaar in 2012. De laatste vijftien jaar waren er geen feestavonden meer als vroeger. Bertels: ‘Nog meer sport op TV, gebrek aan belangstelling voor het verenigingsleven in het algemeen.’ De dinsdagmiddagen in maart en oktober voor 50-plussers werden nog wel druk bezocht. De bezoekers kwamen niet alleen uit Amsterdam, maar uit het hele land.

Doelloze doelen op sportpark Elzenhagen in november 2014. (foto AvdV)

Bron:
• Loek Bertels. Negentig jaar DWV, 1912-2002. Van Nieuwendammer dorpsclub tot toonaangevende amateurvereniging.

© 2018 Albert van der Vliet (†). Op deze publicatie berust auteursrecht. Zie Colofon.

Op de hoogte blijven van toekomstige artikelen in deze serie?
Schrijf u dan in op de nieuwsbrief