Gepaste afstand (deel 2)

Nu ik veel thuis zit en doe alsof ik werk, heb ik alle tijd om na te denken. Dan kan er zomaar een vraag opborrelen. Zoals: heb je op het pontje meer kans op corona? In eerste instantie geen gekke vraag. Want, met al die wind bij en op het IJ, wat doet een virus dan?

Probeer het je maar voor te stellen: de wind verhoogt de snelheid van het virus dat tussen mensen overspringt. Maar, welke kant op? Kan het zijn dat het virus met het windje mee van een besmet mens makkelijker de sprong maakt naar een ander mens? Of is het juist zo, dat de wind het virus uit de lucht kaapt en naar hogere en veiliger sferen brengt?

Ik bel vriend en viroloog Bas. Hij schiet in de lach en zegt: “Een dwaas kan meer vragen dan tien wijzen kunnen beantwoorden.” Het blijft daarna even stil en dan: “Maar je hebt wel een punt, zo had ik er nog niet naar gekeken.” Hij wil er graag een nachtje over slapen en belooft de volgende dag terug te bellen.

Het duurt twee dagen voordat hij van zich laat horen. Hij verontschuldigt zich en zegt dat hij een paar slapeloze nachten heeft gehad. Een antwoord op mijn vraag heeft hij niet, sterker nog, hij had er alleen maar vragen bijgekregen. Moet je op het pontje als collega’s of vrienden met de ruggen naar elkaar toe staan? Is het veilig bij windkracht 2 of juist bij windkracht 7? Scheelt het nu er steeds minder toeristen met het pontje oversteken? Hij stelt voor dat ik beter naar Fred kan bellen. “Zeg maar dat je mij kent. Maar, of hij het weet…”

Fred slaakt een diepe zucht. Volgens hem vraag ik het onmogelijke. Hij zegt: “That is beyond science.” De enige tip die hij voor me heeft is om het RIVM te bellen.

De woordvoerder van het RIVM hoort duidelijk op van mijn vraag. Tja, wat moet hij daar nou op zeggen? Hij verbindt me door met medewerker  Jan Scherp. Die reageert gepikeerd: “Of ik niet iets beters te doen heb? Of ik niet weet hoe druk ze het hebben?” Ze zijn bezig met talloze onderzoeken en de best mogelijke voorspellingen. Hij zegt:“Denkt u nu echt dat we tijd hebben voor zulke onzin als het uwe? Zoek het lekker zelf uit.”

Ik wil al bijna ophangen als hij nog steeds aan de lijn blijkt: “Weet u wat u moet doen? Neem lekker de Schellingwouderbrug om met de fiets naar de overkant te komen. Kost u misschien een uurtje om. Maar wel opletten. Dat u de man of vrouw die u tegemoet komt niet te dicht nadert. Het beste is, dat u bij het passeren uw adem inhoudt en zoveel mogelijk naar rechts kijkt. En daarbij hopen dat u niet tegen elkaar botst.”

Ik opper dat een uurtje om wel wat veel gevraagd is. Hij antwoordt: “Waarom zou u dat niet overhebben voor uw veiligheid? Bovendien goed voor uw conditie. Eigenlijk een win-win situatie. Zo maken we van corona toch nog iets positiefs.”

Hij lacht om zijn eigen grap en zegt dan, heel serieus: “Mijn advies: mijd de pontjes en neem de Schellingwouderbrug. Maar houd ook daar gepaste afstand.”

Ruud van Dijk

Op de hoogte blijven van toekomstige pontjesverhalen?
Schrijf u dan in op de nieuwsbrief