Nu de vakantie weer gaat beginnen en het weer dit weekend opnieuw richting de 30 graden gaat, denk ik aan vroeger. Wij woonden in Amsterdam Noord tegenover de speeltuin “Bloemenkwartier” en daarachter lag het Floraparkbad. Ieder jaar was het weer een plezierig vooruitzicht dat we daar in het voorjaar, de zomer tot in het najaar lekker konden zwemmen. Het is ongeveer de periode 1955 t/m 1966.
Vanuit mijn zolderkamer kon ik in de verte kijken naar het Floraparkbad. De ingang was dan wel aan de Sneeuwbalweg maar hemelsbreed was het zwembad pakweg honderd vijftig meter, alleen de speeltuin zat er tussen. Het Floraparkbad was niet overdekt en er waren twee gescheiden zwembaden en badhokjes. Het grasveld dat aan beide zwembaden grensde was voor beide geslachten toegankelijk. Het zwembad voor dames was echt alleen voor dames en meisjes. Dolle Mina’s bestonden nog niet maar vooruitstrevende en ondeugende dames en meisjes mochten al wel in het bad voor de heren zwemmen. Andersom was zo ongeveer een doodzonde hoewel dit natuurlijk wel een uitdaging was om door het poortje glippen naar de dameskant. Als je echter gepakt werd door een badmeester dan werd je veelal dat je kon vertrekken. In de jaren 60 met de opkomst van de Flowerpower werd het gelukkig allemaal war vrijer. In het Floraparkbad kon je je zwemdiploma halen. Zodra het zwembad opende in april, begonnen de zwemlessen. Weer of geen weer. Spartaanse tafrelen. Ook ik heb daar mijn zwemdiploma’s gehaald. Twee keer in de week werd ik tussen de middag op de zwemles verwacht. Het kon nog erg koud zijn maar dat deerde niet. Ik moest dit zwemdiploma behalen maar het was wel een heel gedoe tussen de middag.
De Wingerdschool waar ik op zat, ging om 12 uur uit en dan was hard hollend naar huis. Tien minuten later even een paar boterhammen of een grote beker koude yoghurt met suiker naar binnen werken en dan zo snel mogelijk naar de zwemles. Deze duurde ongeveer een half uur en daarna snel aankleden en weer naar school. Het was haasten maar het lukte altijd net omdat de school pas om twee uur weer begon.
Later toen ik een jaar of vijftien was, werd het Floraparkbad ook een ontmoetingsplaats om met je vrienden en klasgenoten af te spreken. Er was een grote zonneweide bij het zwembad en ook een ijs/ snoepkraam. In de zomer van 1966 zaten we bij mooi weer op het grasveld met een kleine transistorradio en luisterden op een krakende middengolf frequentie naar Radio Veronica met de muziek van de The Rolling Stones en The Beatles. “192 Goed idee, luister mee naar Veronica “
Het was echt een hele vette tijd!
Dit is een bewerking uit het boek “Herinneringen Van Een Doodgewone Jongen Uit Amsterdam Noord“.
Bekijk alle afleveringen herinneringen Harry van Santen de Hoog
© 2023 Harry van Santen de Hoog. Op deze publicatie berust auteursrecht.
Wilt u contact opnemen met Harry van Santen de Hoog?
Dat kan via het reactie formulier van Harry.
