Amsterdam- Noord was voor kinderen van mijn leeftijd een paradijs om op te groeien.
Vanuit mijn zolderkamer aan de Wingerdweg keek ik naar de speeltuin “Bloemenkwartier”. Achter de speeltuin lag het Floraparkbad met de ingang aan de Sneeuwbalweg. Het was een niet overdekt zwembad met twee gescheiden baden en badhokjes. Voor dames was er een apart bassin met kleedhokjes. Vooruitstrevende dames en meisjes mochten al wel in het bad van de heren zwemmen maar andersom was natuurlijk een doodzonde hoewel dit natuurlijk wel een uitdaging was voor de jongens om door het poortje glippen naar de dameskant. Als je gepakt werd door een badmeester dan werd je veelal uit het zwembad verbannen. Tegenwoordig zouden we deze scheiding behoorlijk truttig vinden, hoewel het vrije doen en denken van de Flowerpowertijd is al weer jaren voorbij.
In het Floraparkbad haalde ik mijn zwemdiploma A en B. Toen ik een jaar of acht was, ging ik – weer of geen weer – twee keer in de week tussen de middag naar zwemles. Zodra het zwembad begin april weer open ging, begonnen de zwemlessen. Dan kon het nog erg koud zijn maar dat deerde niet. Dat diploma moest gehaald worden. De Wingerdschool waar ik op zat, ging om 12 uur uit. Dan hard hollend naar huis. Tien minuten later even een paar boterhammen of een grote beker koude yoghurt met suiker naar binnen werken en dan zo snel mogelijk naar de zwemles. De zwemles duurde ongeveer een half uur en daarna snel aankleden en weer snel naar school. Het was haasten maar het lukte altijd net.
Later toen ik een jaar of vijftien was, werd het Floraparkbad ook een verzamelplaats om met je vrienden en klasgenoten af te spreken. Er was een grote zonneweide bij het zwembad en ook een ijs/ snoepkraam. In de zomer van 1966 zaten we bij mooi weer op het grasveld met een kleine transistorradio en luisterden op een krakende middengolf frequentie naar de zeezenders. Radio Veronica was populair (“1-9-2 goed idee, luister mee naar Veronica”) maar ook Happy Radio Caroline (met Robbie Dale) en Swinging Radio London (Big L) . Soms nam je een duik maar er werd veel naar de muziek van de The Rolling Stones en The Beatles geluisterd maar ook Them (met Van Morrison) en The Pretty Things waren op het veldje populair. As Tears Go By, Yellow Submarine, Gloria en I’m a Roadrunner Honey kraakten uit de transistorradio en wij vonden het geweldig! In dat jaar waren er jongens en meisjes die een kleine witte muis naar binnen smokkelden. De muis droegen ze dan in hun kraag of ze lieten de muis over armen en handen lopen. Het was hot en gelijktijdig ontzettend interessant. Het verhoogde beslist je status binnen de zwembadgemeenschap. Helaas voor mij geen witte muis want mijn oudste broer had een aantal jaren daarvoor al eens witte muizen gehad maar die waren ontsnapt. Het hele huis was toen in rep en roer dus ik heb het mijn moeder en vader maar niet gevraagd.
Bekijk alle afleveringen herinneringen Harry van Santen de Hoog
© 2021 Harry van Santen de Hoog. Op deze publicatie berust auteursrecht.
