Jongen op de foto

Zie je die jongen op de fiets met een bal onder zijn arm? Zo zag ik er vroeger uit.

Onderweg van mijn oma in de Staatsliedenbuurt naar Noord. Elke zomer logeerde ik een paar weken bij haar. Als jochie uit Soest leek Amsterdam enorm groot, dus had het iets van een eindeloze fietstocht. Eerst helemaal naar het Centraal en daarna via die lange Klaprozenweg naar Tuindorp Oostzaan, om daar met mijn neefjes te voetballen. Met ‘gekke’ Henkie, met Johnny en met Kees. Vaak deden Wim en Hans ook mee.

Het pontje zag er heel anders uit dan nu. Het was meer een open bak, waar niet alleen voetgangers, fietsers en bromfietsers op gingen, maar ook auto’s en zelfs de bus naar Noord vaarde mee. Je had op de pont een bushalte waar je kon in- en uitstappen. Het was al met al geen pretje als het regende, kon je alleen maar schuilen in de gangpaden aan weerszijden van het pontje.

En zie je die jongen met een peuk in z’n mond op die Puch of Thomas met dat hoge stuur? Zo’n brommer wilde ik ook en zo reed ik jaren later ook rond. Van Soest naar Amsterdam en daar van de Staatsliedenbuurt naar Noord. De brommer was opgevoerd, dus ik was zo in Noord en met een beetje geluk was ik de eerste die het pontje afscheurde. Ja, ik was in die tijd lekker stoer.

Inmiddels ben ik veel ouder dan de mensen op de foto. Ben ik al lang niet meer die jongen op de fiets met een bal onder zijn arm. Te krakkemikkig om nog te voetballen. Henkie en Hans leven niet meer, Wim woont in Duitsland en wat er van Johnny en Kees is geworden…?

Ruud van Dijk

Op de hoogte blijven van toekomstige pontjesverhalen?
Schrijf u dan in op de nieuwsbrief