Meisjes

Ook als doodgewone jongen uit Amsterdam Noord denk je soms terug aan de tijd dat je je eerste vriendinnetjes kreeg. Dat was een hele nieuwe ervaring: Verliefdheid! Dat was in het begin heel onschuldig. Op afstand keek je in de klas naar de meisjes die je leuk vond. Iets later werd het serieuzer en ging je zoenen. De leukste zijn in je hoofd blijven hangen en soms zou je willen weten hoe het met ze vergaan is in het leven. 

In 1977 zong Raymond Van Het Groenewoud:
“Meisjes, ze maken ons kapot, meneer
Ze maken ons te zot, meneer”.

En verderop in het liedjes
“Meisjes zijn ’t allermooist op aard, meneer”.

En zo is het. Het begon in 1963 aan het begin van mijn middelbare schooltijd op het Leeghwater lyceum in Amsterdam Noord.

Daar op de HBS zaten de eerste meisjes waar ik een beetje verliefd op was. Bij sommige lessen zaten ze voor mij in de klas. Dea Swart en Dolly Galavazie. Je probeerde een beetje indruk te maken en soms lukte dat. Natuurlijk was het voor ons allen heel nieuw en spannend.

Later werd ik op school verliefd op Ineke Jansen, die op Marianne Faithfull, de toenmalige vriendin van Mick Jagger leek.

Vervolgens kwamen de vakantieliefdes. Toen ik in 1965 in de vakantie met een vriend op de camping De Woudhoeve in Egmond stond, was daar Anita uit Coevorden. Het was duidelijk dat ik in die periode een zwak had voor meisjes die leken op Marianne Faithfull, de toenmalige vriendin van Mick Jagger. Anita uit Coevorden leek beslist op haar. Anita was ook een beetje geheimzinnig. Zij verbleef die zomer met haar ouders een week in een vakantiehuisje in Aagtdorp, vlakbij Schoorl en ik werd verliefd op haar en zij op mij. Het was een leuke week. Het afscheid was moeilijk en we besloten elkaar na de vakantie te blijven schrijven. Na een paar weken kwam Anita zelfs op een doordeweekse dag helemaal liftend vanuit Coevorden naar Amsterdam Noord om mij te zien. Waarschijnlijk spijbelde ze van school maar dat weet ik niet meer zeker. Het gaf een goed gevoel.

Mijn ouders waren die dag beiden aan het werk dus ik had het rijk alleen. We lagen die middag op mijn opklapbed in mijn zolderkamertje maar we hebben alleen maar gezoend en geknuffeld. We waren die dag weer echt verliefd maar ik vond haar ook interessant en heel zelfstandig. Nog geen vijftien en al zo’n ondernemend typje, zal ik maar zeggen. Helaas, de afstand Amsterdam Coevorden was te groot. Na enkele weken stopten we met elkaar te schrijven. Misschien had ik het ook wel te druk met mijn voetbalcarrière bij de Volewijckers.

Toen ik het jaar erna in 1966 met mijn beste vriend naar de camping Kogerstrand in De Koog op Texel ging, ontmoette ik op het strand Anne. Het was een prachtige zomer en Anne was leuk en mooi. Ik maakte mooie foto’s van haar op het parelwitte strand van Texel. Na de vakantie duurde onze verkering nog enkele weken maar daarna was het over.

De wereld ging echter door. Er kwamen daarna weer andere vriendinnetjes die echter minder indruk hebben gemaakt. In de zomer van 1967 was er een muziekfeest in een Sporthal in Noord. In de pauze was er een modeshow. Daar stond ze! Op het podium. Ze trok meteen mijn aandacht. Brutaal keek ze de zaal in. Kort donker haar en een uitdagende blik. Ik was meteen verkocht. Ik deed navraag bij vrienden en Johan Wierda, een oud klasgenoot kon mij vertellen dat ze Ingrid heette en dat ze in Kadoelen onder de rook van Amsterdam Noord woonde. In die periode ging ik op zaterdag uit in Club 67, in de Korte Leidsedwarsstraat in het centrum. Eind jaren zestig was dit echt de discotheek voor jonge mensen. De muziek welke door dj Freddie gedraaid werd, was Sweet Soul Music. James Brown, Sam & Dave, Aretha Franklin, Marvin Gaye, Booker T & MG’s e.d. afgewisseld met rustige popmuziek. Rond de kleine dansvloer werden de zitjes, veelal bezet door groepen van vrienden.

In de looppaden stonden de “vrije vogels” op zoek naar een leuke vriend of vriendin. Op een zaterdagavond was Ingrid daar ook. Ze was daar met Ansje, een meisje die bij mij op de Lagere School had gezeten. Daardoor was het makkelijk om contact te leggen. Ingrid vertelde dat ze geregeld in Club 67 kwam en dat ze intern in Noordwijk werkte. Toen dj Freddie “How Sweet it is to Be Loved by You” van Jr. Walker & The All Stars inzette, gingen wij de dansvloer op. Na een kwartier echte soul kwam er altijd een rustige blok met muziek. “Massachusetts” van de Bee Gees werd ingezet, ze kwam naar mij toe en ik sloeg mijn armen om haar heen en wij zwijmelden weg. Het werd een leuke avond en we spraken af dat we elkaar weer zouden zien. We werden verliefd. We praatten over veel dingen en we flirtten met elkaar maar er was nog steeds geen eerste kus. Waarschijnlijk was ik bang om de betovering te verbreken. Pas na vijf weken gebeurde het. Op de muziek van La Dernière Valse (The last Walz) van Mireille Mathieu kusten wij elkaar. Dit was de eerste grote liefde.

In het voorjaar van 1968 spraken we af om samen op vakantie te gaan. Het werd een vakantie met de trein. Naar het Gardameer in Italië. Enkele weken voor de vakantie haalde ik haar op bij het Centraal Station. Ze kwam van haar werk. Ik nam haar in mijn armen maar voelde meteen een afstand. Ze wilde praten. Ze vertelde dat ze nog wel van mij hield maar dat het haar allemaal een beetje verstikte. We waren nog zo jong, we waren tenslotte nog maar 18 jaar. Die had ik niet zien aankomen! Ik was er stuk van.

We besloten nog wel samen op vakantie te gaan naar Salo aan het Gardameer omdat de reis al betaald was. Het was gezellig en het was prachtig weer maar er hing een donkere wolk boven het Gardameer en boven onze vakantie. Na de vakantie hebben we nog samen de Tolhuispont achter het Centraal Station genomen en hebben aan de overkant afscheid genomen. We zijn in onze eigen bus gestapt die ons naar huis bracht.

Tolhuispont van het Centraal Station naar Noord (de overkant).
(Foto Ben van Meerendonk, collectie IISG, Amsterdam) (Some rights reserved)

Het jaar 1969 stond vervolgens weer in het teken van uitgaan met vrienden in diverse gelegenheden in Noord Holland maar in Club Seven in Alkmaar kwam ik uiteindelijk mijn Josje tegen. Zij was “Het Meisje met de Zachte G en de Grote Ogen” en op haar werd ik verliefd en dat duurt nog tot op de dag van vandaag.


Dit is een bewerking uit het boek “Herinneringen Van Een Doodgewone Jongen Uit Amsterdam Noord“.

Bekijk alle afleveringen herinneringen Harry van Santen de Hoog

© 2023 Harry van Santen de Hoog. Op deze publicatie berust auteursrecht.

Wilt u contact opnemen met Harry van Santen de Hoog?
Dat kan via het reactie formulier van Harry.


AmsterdamNoord.com

Waardeer onze website!!

Als je onze website waardeert en je waardering wilt laten blijken met een vrijwillige bijdrage: graag!
(PS, wil je de overmaking helemaal afronden? We zien best vaak niet afgeronde overmakingen staan en dat is zonde)



Mijn gekozen vrijwillige bijdrage € -