Mensen op het pontje naar de NDSM zijn bijna de gelukkigste mensen ter wereld

Mensen vertellen me vaak dat ze de oversteek met het pontje erg leuk vinden. Nadat ik heb verteld dat ik in Noord woon en met het pontje naar de stad ben gekomen.

Om het nou eens echt wetenschappelijk te onderzoeken heb ik de afgelopen tijd honderden mensen geïnterviewd op de pontjes van Noord naar de stad en vice versa. Wat blijkt? Mensen op het pontje naar de NDSM zijn bijna de gelukkigste mensen ter wereld.

Negen op de tien vinden die overtocht gewoonweg een uitje. Zo hoorde ik vaak: “De wind door je haren voelen waaien.” Of: “Gewoon, lekker om je heen kijken.” En: “Een praatje maken.” Sommige mensen onthulden: “Flirten met dat mooie meisje uit Noord.” Zo schijnen er zelfs relaties te zijn ontstaan.

Om het in de woorden van een Engelse toerist samen te vatten: “Wow, this is Amsterdam. So relaxed on this ferry.”

Driekwart van de ondervraagden roemt het moment van rust op het pontje. Dit geldt uiteraard meer voor de mensen naar de NDSM dan die naar de Buiksloterweg, want die laatsten zijn maar een paar minuten onderweg. En zijn vaak al weer opgefokt als het pontje de overkant bereikt. Willen ze desnoods met geweld een doorgang forceren in de menigte, die daar staat te wachten om het pontje als eerste te betreden. Hoe anders bij de NDSM: daar alleen maar ontspannen mensen op de steiger.

De helft van de opvarenden heeft vooral oog voor zijn of haar smartphone. Maar ja, als ze daar nou gelukkig van worden…

Niet verwonderlijk is dat 1 op de 10 voor de drugs naar Noord komt, vooral in het weekend. Lekker feesten bij een hippe tent op het NDSM- terrein. Pilletje hier, pilletje daar. Deze groep is makkelijk te herkennen: jongeren met een waterflesje in hun hand.

Afhankelijk van het weer stappen 0-17 op de honderd mensen stevig balend op het pontje. Zijn ze tijdens het wachten op de steiger bij het Centraal verkleumd of nat geregend. Probeer dan maar eens vrolijk aan de overkant te komen. Iemand zei: “Ze zouden eigenlijk warmtekanonnen op de pontjes moeten hebben, zodat je altijd warm en droog je weg kan vervolgen.”

Slechts 0,014  procent van de mensen voelt zich diep ongelukkig op het pontje, om wat voor reden dan ook. Het liefst zouden ze er onderweg van af willen springen. Desnoods verdrinken. Dus best kans dat er wat lijken liggen op de bodem van het IJ. Maar ja, dit is zo’n kleine groep, die telt niet echt mee in de statistieken.

Kortom, mensen op het pontje naar de NDSM zijn bijna de gelukkigste mensen ter wereld. Een enkele suïcidale man of vrouw daargelaten.

Ruud van Dijk

Op de hoogte blijven van toekomstige pontjesverhalen?
Schrijf u dan in op de nieuwsbrief