Het was maart 1966 en ik werkte inmiddels zeven maanden op de boekhouding van het Algemeen Handelsblad. Dat betekende dat ik iedere dag op de fiets vanuit Noord over de pont naar de Nieuwezijds Voorburgwal, achter de Dam fietste. Weer of geen weer. Vijf dagen in de week waarbij ik één dag per week naar een soort bedrijfsschool van de stichting NuVoLa ging.
De afkorting NuVoLa stond voor “Nu Voor Later”. Het was een opleiding met allemaal jongeren van andere bedrijven zoals de PTT. Ik denk dat je het nu kunt vergelijken met het Beroeps Begeleidend Leren (BBL). We deden veel interessante dingen. Breed inzicht in de maatschappij. Excursies naar bedrijven, allerlei soorten sporten zoals voetbal, zwemmen maar ook boksen. Dat had ik anders nooit een keer gedaan. Ook deden wij een fotoproject. De opdracht was: Ga de stad in en maak gekke foto’s van en in Amsterdam. NuVoLa was voor NU wel leuk maar of ik er nu echt LATER wat aan gehad heb? Okay, het krijgt het voordeel van de twijfel want wellicht is daar wel de basis gelegd voor mijn interesse voor fotograferen en filmen wat ik nog steeds graag doe!
De andere vier dagen van de werkweek was ik dus op de boekhouding van het Algemeen Handelsblad aan het werk nou ja, ik werkte een paar uurtjes en dan was ik klaar en zat ik vervolgens veel bij de jongens van de postkamer waar dagelijks vaste prik om 15.30 uur patat werd gehaald bij Tom Hotdog in het steegje naast Hotel Krasnapolsky. Ook zat ik regelmatig bij de Afdeling Inspectie waar Ruud Suurendonk werkte. Hij voetbalde toen als semi- prof bij Ajax en ik speelde bij de Volewijckers in Noord en hoe kan het anders, we hadden het vaak over voetbal. Hij heeft Ajax 1 gehaald en ik ben onderweg ergens blijven steken in het 1e amateurteam bij een paar clubs in Noord- Holland.
Het baantje bij de krant had ik overigens gekregen door bemiddeling van een zwager die bij de krant werkte. Wat ook leuk is dat een aantal van mijn collega’s van de redacties op het Algemeen Handelsblad later bekende Nederlanders zijn geworden. Hans van Mierlo en Hans Gruijters waren in 1966 bezig met het oprichten van de politieke partij D66 (voluit Democraten 66) en ik was daar dus zonder het te weten getuige van. Achteraf dus een gedenkwaardige periode. Als ik toen een andere afslag had genomen, was ik misschien in de politiek terecht gekomen of was ik schrijver of journalist geworden. Helaas, ik was pas zestien en mij is nooit gevraagd om een bijdrage voor de krant te schrijven. Ik wil nu wel bekennen dat ik met terugwerkende kracht toch wel heel teleurgesteld ben dat mijn schrijverstalent toen niet is opgemerkt. Of dat uiteindelijk de reden is geweest waarom ik bij de krant ben weggegaan, ben ik echter vergeten.
Van mijn andere zwager kreeg ik de tip om te solliciteren op de boekhouding van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (kortweg KNAW). Hij werkte er al. Ook de afstand van huis naar deze nieuwe werkkring was nagenoeg even lang. Bijkomend voordeel was dat een baan bij de overheid zekerheid gaf en ik aangezien ik al bijna zeventien was en dus aan mijn pensioen moest gaan denken (haha) was dit beslist een uitgelezen kans (ja, toch?). Na het sollicitatiegesprek met de heer Cremers zat ik meteen geramd. Ik ging 50% meer verdienen. Van Hfl. 200 bij de krant naar Hfl 316 bij de KNAW Het betekende dat ik bijna selfsupporting ging worden. In ieder geval kwam er veel meer financiële ruimte voor leuke dingen waar een jongen van zestien behoefte aan had.
Het betekende bijvoorbeeld dat ik mij kon permitteren om een brommer aan te schaffen. Het was het tijdperk waarin de Puch en de Tomos erg populair waren en dat was ook eigenlijk de brommer die bij mijn status paste (haha) maar helaas verdiende ik daar te weinig voor. Het werd dus een Mobylette. Weg status! Gelukkig reden er meer jongelui op zo’n ding dus ik viel niet op.
De Mobylette was een eenvoudige bromfiets met een tuttig uiterlijk. Grijs van kleur en een geel plaatje op het voorspatbord maar een helm was niet nodig en dat was wel weer een voordeel. Wat ook fijn was, je hoefde niet te schakelen. Het was gas geven en gaan met die banaan. Je kon zo’n Mobylette een beetje opvoeren en dan reed ie pakweg 45 km per uur. Kortom vanaf juni 1966 scheurde ik dus door de binnenstad van Amsterdam richting de KNAW op de Kloveniersburgwal 29.
Nog twee foto’s van het Fotoproject NuVoLa 1966
Bekijk alle afleveringen herinneringen Harry van Santen de Hoog
© 2022 Harry van Santen de Hoog. Op deze publicatie berust auteursrecht.
Wilt u contact opnemen met Harry van Santen de Hoog?
Dat kan via het reactie formulier van Harry.
Algemeen Handelsblad op Wikipedia
AmsterdamNoord.com Mijn eerste baan!
