Toen ik een jaar of zeven was, ging mijn oudste broer de militaire dienst in. Dat leek ons, mijn twee jaar broer en ik, heel interessant en dat wilden wij ook wel. Onze militaire kleding hadden we al maar helaas waren we nog te jong en moesten we nog ruim twaalf jaar wachten.
Deze week had ik opeens last van opruimwoede. Dat betekende dat ik allerlei oude papieren tegenkwam waaronder ook een envelop van het Departement van Defensie. Toen ik de envelop openmaakte, had ik opeens een uitnodiging in mijn hand waarop stond dat ik mij op woensdag 16 oktober 1969 om 7.45 voormiddag moest melden. Eerst was ik verrast omdat de kaart was ondertekend door de Burgemeester van Amsterdam, de heer Samkalden. Wauw, ik was pas achttien en kreeg nu al post van de burgemeester. Wat leuk dacht ik dat de burgemeester mij persoonlijke een uitnodiging stuurt om op de thee te komen. Toen ik verder las, zag ik dat het de keuring voor de dienstplicht betrof. Opeens vond ik het meteen minder leuk. Die nieuwsgierigheid over de militaire dienst die ik op mijn zevende had, was volledig omgeslagen in afkeer. Ik keek er nu anders tegenaan. De wereld was in de tussentijd behoorlijk veranderd en ik had meer met de flower power en had de slogan “Make Love Not War” dan ook omarmd.
Toch won mijn nieuwsgierigheid het van mijn afkeer van de militaire dienst en omdat ik die woensdag toch niets te doen had, ben ik die ochtend vroeg op de fiets gestapt en ben ik vanuit Amsterdam Noord met de pont overgegaan naar het Weesperplein 15 in het Centrum. Helemaal toen ik op de achterkant van de uitnodiging las dat bij het niet opkomen dagen er een strafbepaling was van 14 dagen hechtenis of honderdvijftig gulden boete. Tja, wat doe je dan?
Die ochtend van 16 oktober was ik ruim op tijd maar kan mij niet meer herinneren of de dag begon met koffie. Dat vond ik overigens niet zo’n probleem want in die tijd dronk ik nog geen koffie. Ik maakte een rondje door het gebouw en sprak met verschillende personen en ondanks al mijn pogingen om afgekeurd te worden, kreeg ik aan het eind van de dag toch een briefje mee van Luitenant Kolonel H.E. van Laer met de aantekening dat ik na beoordeling zoals omschreven in artikel 10 en 12 ik “GESCHIKT” was bevonden.
Al mijn argumenten en tegenwerkingen hadden dus niet geholpen. De brief die ik later thuis heb ontvangen, was heel duidelijk. Ik had schijnbaar een onuitwisbare indruk gemaakt op de Luitenant Kolonel want ik kwam in beginsel zelfs in aanmerking om te worden opgeleid tot officier of onderofficier maar dan zou ik mij wel voor een langere tijd vrijwillige moeten verbinden aan de Koninklijke Landmacht of de Luchtmacht. Mijn boodschap op de keuringsdag dat ik eigenlijk geen zin had, was dus duidelijk niet overgekomen. In de periode daarna heb ik mij verdiept in de regels en kwam tot de conclusie dat ik de derde broer van het gezin zou worden die in militaire dienst zou gaan. Er bestond toen al zoiets als broederdienst dus heb ik een brief geschreven naar mijn goede vriend Burgemeester Samkalden. Die heeft de brief waarschijnlijk doorgestuurd naar Defensie want op 11 maart 1969 kreeg ik de bevestiging dat ik voorgoed was vrijgesteld van dienst als gewoon dienstplichtige wegens broederdienst. Wel werd ik als buitengewoon dienstplichtig ingelijfd. Dat betekende dat ik alleen bij oorlog opgeroepen zou kunnen worden.
Enkele jaren later ben ik dan ook opgeroepen voor de BB. De Bescherming Burgerbevolking. Dat betekende dat ik in bijzondere omstandigheden zoals de gevolgen van oorlogshandelingen maar ook bij grootschalige rampenbestrijding ingezet zou kunnen worden. Na twee avondbijeenkomsten was ik helemaal klaargestoomd voor deze nuttige taak. Op de tweede avond kreeg ik een zak vol met grijze BB- kleding voor als ik opgeroepen zou worden. De zak met kleding heb ik zonder erin te kijken op zolder gezet. Toen de BB in 1981 opgeheven werd, heb ik de gehele zak zonder erin te kijken ingeleverd.
Een oorlog is er gelukkig nooit gekomen en ik mag hopen dat ik nu inmiddels vanwege mijn hoge leeftijd volledig vrijgesteld ben voor actieve dienst.
Bekijk alle afleveringen herinneringen Harry van Santen de Hoog
Auteur: Een Doodgewone Jongen Uit Amsterdam Noord
© 2024 Harry van Santen de Hoog. Op deze publicatie berust auteursrecht.
Wilt u contact opnemen met Harry van Santen de Hoog?
Dat kan via het reactie formulier van Harry.
