Periode Evert Teunissen

Foto van de Volewijckers uit de Esso-voetbalserie. Staand van links naar rechts: Oefenmeester Evert Teunissen, Dick van Alphen (die naar Australië emigreerde), Hassie van Wijk, J. Kroese, keeper Nol Mouw, Henk Looijen, Dirk de Ruiter jr. Knielend van links naar rechts: Sjaak de Vries, M. Goedkoop, Wout Schaft, Frits Kick, Gerrie Clement en de geit die een bok bleek te zijn. Piet Boogaard en Piet van der Muts ontbreken op de foto.

De Volewijckers speelt na de oorlog in de eerste, de hoogste klasse, maar degradeert in 1956 uit, wat toen was gaan heten, de eredivisie. Evert Teunissen is als 22-jarige aangesteld als trainer van de Volewijckers-jeugd. In 1956 wordt Teunissen trainer van de senioren. Hij formeert het team dat de bijnaam de ‘Mosveld-baby’s’ kreeg.

Evert Teunissen werd in 1953 jeugdtrainer bij de Volewijckers. Hij trok jong talenten aan als Hassie van Wijk, die speelde bij de Jordaanclub ZSGO (Zonder Samenspel Geen Overwinning). Gerrie Clement uit Ouderkerk aan de Amstel speelde bij ODA (Op Doel Af) uit Duivendrecht. Piet Boogaard kwam van Schellingwoude en Wout Schaft van OSV uit Oostzaan. Frits Soetekouw speelde bij zaterdagvereniging ADM, de voetbalclub van de Amsterdamse Droogdokmaatschappij. Nadat hij 21 was geworden, op 16 juni 1959, werd hij lid van zondagvereniging de Volewijckers. In 1956 was Teunissen hoofdtrainer bij de Volewijckers geworden.

De A-junioren wonnen alle toernooien. In 1957 zaten in dat team Henk Ellens, Henk Looijen, Frits Kick, Boogaard en Clement. In het Duitse Herten wonnen de junioren een internationaal toernooi. Van Wijk en Dirk de Ruiter waren aan dat team toegevoegd. Aan het eind van het seizoen 1957-1958 speelde het juniorenelftal een wedstrijd tegen het eerste. Uitslag 4-1 voor de tieners. Vanaf dat moment werd het eerste elftal drastisch verjongd.

Sjaak de Vries – 1932, Otto Polak – 1935, Wout Schaft – 1936, Jan Kirsten, Rein Zurburg – 1937, Frits Soetekouw – 1938, Ellens, Van Wijk, Clement, Looijen – 1939, Boogaard, Dirk de Ruiter, Frits Kick – 1940. Frist Kick was de jongste en meest serieuze van het elftal. Routinier Piet van der Muts (1926) deed zeven wedstrijden mee in het eerste jaar eredivisie. Volgens Hard gras ging Clement in 1960 naar Blauw-Wit, dat in 1961 rechtstreeks promoveerde naar de eredivisie, als kampioen van de eerste divisie B.

Nadat enkele belangrijke spelers waren vertrokken, besloot Teunissen in 1959 de Volewijckers te verlaten en trainer te worden van FC Hilversum. Die spelers waren Dick Schenkel (1933) en Cees Kick (1936). Cees Kick kwam vanaf 1956 uit voor BVC Amsterdam en vanaf 1958 voor DWS/A. Hij keerde in het seizoen 1962-1963, het tweede jaar in de eredivisie, terug bij de Volewijckers. Schenkel speelde vanaf 1957 voor BVC Amsterdam en in 1958 voor DWS/A.

In Anno de jaren zestig zegt keeper Jan Jongbloed over DWS/A van 1960: ‘Jos Vonhof kon een man passeren zonder een schijnbeweging te maken, heel bijzonder. Maar de beste speler vond ik Dick Schenkel, een slimme centrale middenvelder. Dick had veel meer kunnen bereiken, maar hij hield van het leven.’

BVC (beroepsvoetbalclub) Amsterdam werd op 15 november 1954 opgericht en kwam uit in de NBVB, de Nederlandse Beroeps Voetbalbond, die van start ging op 20 december 1953. Op 25 november 1954 fuseerden de NBVB en de KNVB. BVC Amsterdam werd bespeler van het Olympisch Stadion.

DWS is opgericht op 11 oktober 1907. DWS betekent Door Wilskracht Sterk (het in 1912 opgerichte DWV heette Door Wilskracht Verkregen). In 1958 fuseerde DWS met BVC Amsterdam onder de naam DWS/A. In 1962 werd de naam weer DWS. In 1964 promoveerde DWS naar de eredivisie en werd in het seizoen erna meteen landskampioen.

In 1972 fuseerde DWS met Blauw-Wit tot FC Amsterdam. Eind 1973 verkocht de Volewijckers de proflicentie voor 75.000 gulden aan FC Amsterdam. In 1974 ging de profafdeling van de Volewijckers op in FC Amsterdam.

© Albert van der Vliet (†). Op deze publicatie berust auteursrecht.

Op de hoogte blijven van toekomstige artikelen in deze serie?
Schrijf u dan in op de nieuwsbrief