Sjans

Ik ben geen aantrekkelijk man en dan ook nog eens op leeftijd. Mijn neus is te groot en ik heb soms behoorlijke wallen onder mijn ogen. En een bierbuikje. Het mooiste zijn mijn donkerbruine ogen. Veel sjans heb ik niet op het pontje.

Maar sinds de mondkapjes is dat helemaal veranderd. Vrouwen zien niet meteen hoe groot mijn neus is en het mondkapje, als ik hem maar hoog genoeg optrek, bedekt de wallen. En ik houd de hele overtocht mijn buikje in. Sommige vrouwen kijken nu naar me en ik zie ze denken: zo, dat is een leuke man. Ik heb zelfs een keer meegemaakt dat een vrouw naar me knipoogde.

Vorige week was ik samen met mijn vriendin op het pontje. En toen gebeurde het weer dat vrouwen naar me keken. Daar was mijn vriendin, op zijn zachtst gezegd, niet blij mee. Dat is nog een hele ruzie geworden. Ze dreigde zelfs: “Als jij nog langer met het pontje gaat, dan maak ik het uit.” Ik sputterde tegen. Het compromis werd een zonnebril, zodat andere vrouwen mijn mooie ogen niet kunnen zien.

Sindsdien heb ik nog maar weinig sjans op het pontje.

Ruud van Dijk

Op de hoogte blijven van toekomstige pontjesverhalen?
Schrijf u dan in op de nieuwsbrief