Sollicitatie als instapbegeleider

Sinds eind augustus heeft het GVB zogeheten instapbegeleiders in dienst. Zij moeten tijdens de spits er voor zorgen dat de stroom fietsers en voetgangers van de pontjes tussen het Centraal en de Buiksloterweg in goede banen wordt geleid. Zodat de mensen elkaar niet in de weg lopen en het allemaal soepeler gaat.

Instapbegeleiders; eigenlijk is het een foute benaming. Want je stapt niet in een pont, wel in een bus of metro. En als je in de boot wordt genomen, dan word je voor de gek gehouden. Het zijn eerder opstapbegeleiders.

Laatst heb ik ze aan het werk gezien. Jongens en meisjes die de aanstormende fietsers vragen af te stappen, voordat ze het pontje betreden. En ze proberen de mensen te laten wachten totdat de aangemeerde pont helemaal leeg is.

Mijn vriendin zei: “Is dat geen leuke baan voor jou? Ben je de hele tijd in de buurt van de pontjes. Word je vast gelukkig van.” Ik vond het een goed idee, dus heb ik vorige week gesolliciteerd. Een dag later werd ik al uitgenodigd voor een gesprek.

Ik vertelde de mensen van het GVB dat ik zeer gemotiveerd was, omdat ik nou eenmaal van de pontjes houd. Ik zei ook dat ik vriendelijk ben, dat het me vast lukt om mensen van hun fiets te krijgen. Of om ze tegen te houden als ze het pontje te snel op willen. Ik maakte ze wijs dat ik vijf talen sprak, handig met al die toeristen in de stad, tenslotte moet je altijd een beetje overdrijven tijdens zo’n gesprek. Ik ben er maar niet over begonnen dat opstapbegeleider een betere benaming is, want ik wilde ook weer niet als een wijsneus overkomen.

Het gesprek ging volgens mij prima. Misschien heb ik aan het eind niet helemaal de goede antwoorden gegeven. Ze vroegen wat ik zou doen als mensen niet van hun fiets wilden afstappen. Ik wilde doortastend overkomen en zei dat ik ze dan wel van hun fiets zou afslaan. En wat ik zou doen als mensen te vlug het pontje op wilden. Daar wist ik niet zo snel een antwoord op. “Kan ik geen wapenstok krijgen?” vroeg ik. “Dan kan ik ze in bedwang houden en als het moet een klap verkopen.”

Morgen belt het GVB me en hoor ik of ik word aangenomen.

Ruud van Dijk

Op de hoogte blijven van toekomstige pontjesverhalen?
Schrijf u dan in op de nieuwsbrief