Hoewel de eerste tv- uitzendingen al vanaf ongeveer 1951 werden uitgezonden, was het voor lang niet alle gezinnen in Nederland mogelijk om een TV te kopen. Een TV kostte begin jaren 50 ongeveer 1250 gulden en dat was voor een gemiddeld arbeidersgezin ongeveer een fortuin en dus niet haalbaar. In 1955 staan er dan ook pas 16.000 televisietoestellen geregistreerd.
Het Kinderuurtje op de woensdagmiddag
Langzamerhand kwam er toch een televisie bij sommige families in de straat. Zo ook bij ons op de Wingerdweg in Amsterdam Noord. Een van de eerste met een TV was de familie Herfst op 327 en gelukkig was Dickie Herfst in die tijd mijn beste vriend.
Daarom mocht ik vaak op woensdagmiddag om vijf uur naar het kinderuurtje kijken. Maar ik niet alleen. Soms zat er een hele kudde kinderen. Het kinderuurtje begon altijd met de omroepster en dat was heel vaak Tante Hanny die de kijkbuiskinderen vertelde wat er die middag te zien was.
v.l.n.r.: Kees, Dappere Dodo en opa Buiswater
Iedere woensdag was er De Verrekijker waarin korte kinderitems werden behandeld. Een van de eerste kinderseries die ik mij kan herinneren was Dappere Dodo met Kees en opa Buiswater. Dat ging als volgt. Er stond een poppenkast in beeld. De gordijntjes gingen open en dan verscheen de titel van het verhaal. Gelijktijdig klonk het openingsdeuntje:
“Jongens, meisjes kijk nu goed
Wat die dappere Dodo doet
Het is een jongen met veel pit
Waar geen greintje kwaad bij zit”
Als kind vond je het geweldig maar het was maar een poppentheater. Als je er nu in deze tijd naar kijkt, denk je letterlijk: “Wat een poppenkast”. En dat was het ook! Toch gingen we trouw op woensdagmiddag naar buurvrouw Herfst want het was nieuw en dus spannend en het was een mooie afleiding na het voetballen op straat.
Televisie werd snel populair. In 1956 is het aantal televisietoestellen in Nederland al gestegen naar 80.000. In 1957 kregen wij thuis ook een televisie. Mijn vader en moeder huurden een TV en betaalde wekelijks een bedrag aan de verhuurder. Het was een grote kast met een kleine beeldbuis en alle beelden waren nog in zwart-wit. Supertrots waren we thuis. Eindelijk hadden wij ook onze eigen televisie!.
Vanaf dat moment gingen we alle programma’s natuurlijk thuis kijken. Al gauw kwamen er leuke kinderprogramma’s. In 1957 kwam er de spannende jeugdserie “Morgen gebeurt het” over buitenaardse wezens die onze aarde wilde overnemen. Een bloedstollend verhaal met professor Plano.
Maar wat denk je van Pipo de Clown en Mamaloe? Een bestseller voor het eerst in 1958 op de televisie. Wie kent ze niet? Pipo, Mamaloe, De Dikke Deur en die gekke Klukkluk. Wie kan het liedje nu nog meezingen? Er volgden nog vele legendarische kinderseries zoals Mik & Mak, Swiebertje, de Fabeltjeskrant, TiTa Tovenaar en de Stratemakeropzeeshow enz.
Al deze programma’s zijn onderdeel van ons collectief geheugen. Op YouTube zijn veel afleveringen terug te zien. Misschien leuk om eens terug te kijken?
v.l.n.r.: Mamaloe, Pipo de Clown, Dochter Petra en Klukkluk
En om het artikel dan op een toepasselijke wijze te eindigen:
“DAG VOGELS, DAG BLOEMEN, DAG KINDEREN!
Dit is een bewerking uit het boek “Herinneringen Van Een Doodgewone Jongen Uit Amsterdam Noord“.
Bekijk alle afleveringen herinneringen Harry van Santen de Hoog
© 2023 Harry van Santen de Hoog. Op deze publicatie berust auteursrecht.
Wilt u contact opnemen met Harry van Santen de Hoog?
Dat kan via het reactie formulier van Harry.
