Voor mij begon het allemaal in 1965 in het buurthuis aan het eind van de Waddenweg en dan rechts af. Tegenwoordig heet het Buurtcentrum de Driehoek maar het zal wel een nieuw gebouw zijn. Dit was het buurthuis waar ik als 15- jarige mijn eerste stappen maakte in de wereld van uitgaan en muziek.
Op vrijdag- en zaterdagavond speelden daar de bandjes die letterlijk uit de buurt kwamen. De zaal was niet groot maar daarom misschien wel heel snel vol en gezellig. Er kwamen vooral jongelui uit de buurt. Blauwezand, Floradorp en Van der Pekbuurt. Natuurlijk waren er ook wel eens opstootjes maar dat hoorde erbij. Veel muziek van de Rolling Stones en the Kinks. Dat waren nummers die je als amateur al snel kon naspelen. Ik herinner mij It’s All Over Now en I’m Coming Home van de Stones maar dan uitgerekt tot 20 minuten en middenin een eindeloze solo van de gitarist.
Ook kon je in die tijd naar het Zonnehuis in Tuindorp Oostzaan. Ik kan mij herinneren dat ik daar de groep HET heb zien optreden. Dit was een Popart groep, bedacht door Bob Bouber. Super flauwe teksten die wel aansloegen.
“Ik Heb Geen Zin Om Op Te Staan” was best een grote hit.
Een andere tekst die ik onthouden heb, is:
“Er gaat geen dag voorbij of ik ben zo blij, zo reuze blij dat jij voor mij een ei bakt”.
“En als ik jou niet had dan had ik pech gehad”. Uit het nummer “Kejje nagaan”.
Volkomen onzinnige tekst maar ik vond het toch wel leuk gevonden!
In die periode ontwikkelde ik verder mijn liefde voor muziek. Graag had ik ook in een band willen zingen of drummen maar uiteindelijk had ik daar de lef (nog) niet voor. Later kwam ik in contact met Ferry de Jong. Ferry was de zoon van Daan de Jong, een wereldberoemde trainer in Amsterdam- Noord. Ferry koos niet voor voetbal maar koos voor de muziek. Hij was diskjockey bij het Antonius buurthuis aan het eind van de Kamperfoelieweg. Ik was inmiddels wat assertiever en dj worden, leek mij ook geweldig.
Hij nodigde mij uit om eens te komen kijken en zo ben ik er uiteindelijk ook ingerold. Samen met een vriend, Hennie Wanders hebben we een tijdje achter de draaitafels gestaan. We probeerden een beetje de soulmuziek erin te krijgen maar dat lukte maar gedeeltelijk. De jongelui die naar dit jeugdhonk gingen, kwamen vooral uit de Rimboe (onderdeel van Floradorp) en de muziekvoorkeur was toch meer de ruigere muziek van de Stones, Pink Floyd e.d. Het meer ruigere werk, zullen we maar zeggen.
Eind 1968 gingen we als dj’s over naar Buurthuis De Kuil aan de Valkenweg. Onder de naam David Watch (altijd bij de tijd) draaide ik met John Silver (alias van Hennie Wanders) op de zondagavond soulmuziek. Wij pretendeerden dat wij “de Meest Swingende Soulparty Ten Westen Van De Chinese Muur” organiseerden. Om dat te promoten plakten we flyers door heel Amsterdam-Noord en plaatsten we advertenties in de weekkrant om de jongelui letterlijk De Kuil in te trekken. Zie onderstaande advertenties die in Weekblad De Noord- Amsterdammer geplaatst werden.
Advertenties in de weekkrant 1968/ 1969
In diezelfde periode werd ik op zaterdagavond diskjockey in het Foresterhuis op de Sarphatistraat in Amsterdam Oost. Ik draaide daar onder een andere naam. Ik opende mijn “optreden” altijd met dezelfde tune en met de volgende woorden:
“Kom er even bij
Maak jezelf blij
Alles in koek en ei
Als je maar kijkt, luistert en danst
met Jochem Ei”
Hoe ik aan de naam Jochem Ei kwam is een apart verhaal. Op vakantie in Benidorm ontmoetten we een jongen die in onze ogen een beetje een eitje was. Het was vast een schat van een jongen maar we noemden hem een “eitje”. Uit zelfspot ben ik na de vakantie die naam zelf gaan gebruiken. Je moet jezelf tenslotte ook niet tè serieus nemen.
Als ik naar mijn “optreden” ging, had ik altijd met een klein wit koffertje met de nieuwste platen bij mij. De platen kocht ik bij Boudisque in de Haringpakkersteeg, een klein straatje tussen het Damrak en de Nieuwendijk. Ik werkte doordeweeks op Kloveniersburgwal en was in mijn pauze vaak te vinden in Boudisque. De eigenaar Ruud werkte volgens mij eerst als fotograaf bij Fotowinkel Holst maar mocht van zijn baas naast de fotowinkel een platenzaak beginnen. Ruud was goed op de hoogte van de stromingen in de muziek en had altijd goede tips. Volgens mij importeerde hij zelf ook al LP’s uit Amerika.
Uiteindelijk is het ons een klein beetje gelukt om locale bekendheid te krijgen maar we zijn niet echt doorgebroken maar het was wel een mooie tijd.
Links: Platenzaak Boudisque 1967
Rechts: Diskjockey in het Foresterhuis 1970
Bekijk alle afleveringen herinneringen Harry van Santen de Hoog
© 2021 Harry van Santen de Hoog. Op deze publicatie berust auteursrecht.
AmsterdamNoord.com Uitgaan in Noord
