Op een bord bij de NDSM-werf staat: ‘LET OP! Houthavenpont landt vanaf ma 18 juni aan bij de pontsteiger’. Vind ik een beetje vreemd klinken. Een pontje landt toch niet aan, denk ik. Een pontje meert toch aan, of legt aan? Het is een mooi tochtje naar de overkant. In de buurt van het gebouw zie ik ook meer details. De trappen van de verschillende verdiepingen vormen samen een V. Er is een fraaie kademuur gebouwd. Voor het eerst zie ik de zijkant van het gebouw goed, twee appartementen lijken daar al bewoond. De onderste verdieping is wat frivoler gebouwd, zou best eens een restaurant of iets dergelijks in kunnen komen. Met mooi uitzicht! Ik bedenk dat ze het gebouw ook helemaal van glas hadden kunnen maken. Dat het gebouw de omgeving, en dan vooral het IJ, weerspiegelt. Vond ik in New York vaak mooi, dat je in de spiegeling van een gebouw de omgeving ook ziet. Ik besluit om met het zelfde pontje weer terug te varen. Als het pontje bijna aanmeert draai ik mijn fiets om op de terugweg vooraan te staan. Tijdens deze manoeuvre knalt het pontje tegen de kade. Zo hard heb ik het nog nooit meegemaakt. Ik ben blij dat ik me staande kan houden en niet met fiets en al val. Het heeft niet de pers gehaald. Geen: ‘Twintig passagiers vallen bijna door botsing van pont tegen de kademuur.’ Als we op de terugweg weer aanmeren bij de NDSM houd ik me vast aan de reling. Maar het gaat goed. Veilig aangeland. Ruud van Dijk |
|||||
Overzicht “Alle Pontjesverhalen“
|
|||||
Reageren? Stuur uw e-mail naar Ruud van Dijk
Op de hoogte blijven van toekomstige pontjesverhalen? |