In 1934 kreeg DWV een Engelse trainer, Fred Pagnam. Hij voerde het stopperspilsysteem in dat bij Arsenal was bedacht. DWV werd drie jaar achter elkaar kampioen en promoveerde in 1937 naar de tweede klasse van de NVB. De latere voorzitter van de Volewijckers, Douwe Wagenaar, kapitein op de grote vaart, verbleef een tijd in Engeland en had daar het stopperspilsysteem gezien bij Arsenal. Wagenaar adviseerde in 1933 dat systeem bij de Volewijckers toe te passen. In 1944 werd de Volewijckers landskampioen. Trainer Jaap van der Leck had het stopperspilsysteem geperfectioneerd bij de Volewijckers. Onder de kop ‘Toekomstdromen’ staat in het jubileumboek van 1946: ‘Het oude veld voldoet niet meer aan de eisen. Het oog is gevallen op het voormalige T.D.C.-terrein, dat door deskundigen uitermate geschikt is bevonden. Er zijn bereids stappen ondernomen bij het gemeentebestuur, dat zeer welwillend staat tegenover het verzoek. Hopelijk zal V.V.S. dus binnen afzienbare tijd de beschikking hebben over een modern geoutilleerd speelveld.’ TDC komt voor in de Databank Sport. De eerste vermelding is in augustus 1927 en de opheffing is in april 1937. TDC kwam uit in de Amsterdamse Voetbalbond (AVB). Schellingwoude verhuurde het tweede (of derde) veld van 1925 tot 1933 aan BPC, een voetbalclub uit de stad: Be Quick-Pollux-Combinatie. TMS (Training Maakt Sterk) kwam ook uit de stad en was in het seizoen 1925-1926 te gast in Schellingwoude. TMS speelde in de Amsterdamse Volksvoetbalbond (AVVB) en fuseerde in 1927 met DVG. DVG heeft maar kort bestaan van juni 1927 tot augustus 1927. De nieuwe club heette TDC: de TMS-DVG-Combinatie. TDC heeft bestaan van 1927 tot 1937. Op het kaartje uit 1948 zijn twee voetbalvelden afgebeeld. Het oostelijke terrein ligt in de richting Noord-Zuid, terwijl dat veld tegenwoordig Oost-West is georiënteerd. Dat veld kan van voetbalvereniging TDC zijn geweest. Na de fusie heeft TDC vermoedelijk aanspraak gemaakt op een zelfstandig voetbalveld. In 1937 hield TDC op te bestaan en in 1946 wilde AVV Schellingwoude dat TDC-terrein graag in gebruik nemen. Wanneer dat veld is aangelegd is niet bekend, maar waarschijnlijk is het een kwartslag gedraaid. Voetbalvereniging Schellingwoude (VVS) had 45 leden in het begin van het seizoen 1940-1941 en dat werden er dat seizoen 67. Ter vergelijking: de Volewijckers kon in het seizoen 1940-1941, nog afgezien van de senioren, negen aspiranten en vier juniorenelftallen op de been brengen. Er staan twee aankondigingen in het jubileumboek. In 1946 werden er voorbereidingen getroffen voor een clubhuis, maar het is de vraag wanneer dat werd geopend. VVS was bovendien van plan het populaire clubblad ‘Tussen Dijk en IJ’ opnieuw te laten verschijnen en dat gebeurde in 1947.
|
|||||||||
Alle afleveringen “Voetbal benoorden het IJ” (na 1945)
Alle afleveringen “Voetbal benoorden het IJ” (tot 1945) |
|||||||||
© 2018 Albert van der Vliet (†). Op deze publicatie berust auteursrecht.
Op de hoogte blijven van toekomstige artikelen in deze serie? |
Amsterdam Noord Voetbalvereniging Schellingwoude (2)