Vooraf
Als je als jongen van pakweg zestien voor het eerst uitgaat dan doe je dat in de buurt van waar je woont. Ik ben geboren en opgegroeid op de Wingerdweg in Noord. Dus de eerste schuchtere schreden op het pad van uitgaan waren in Amsterdam Noord. Na een tijdje werd Noord te klein en werd het tijd voor het betere werk. Zo kwam ik uiteindelijk terecht in Club 67 in het centrum in de buurt van het Leidseplein.
Toen de film Saturday Night Fever uitkwam, was al een aantal jaren terug dat ik (Een Doodgewone Jongen uit Amsterdam Noord) mijn wilde haren kwijt was geraakt. Eerst in het uitgaansleven in de discotheken van Bergen en Alkmaar en daarna met name de Discotheek Club 67 in de Korte Leidsedwarsstraat in Amsterdam Centrum. Club 67 heeft in 1968 t/m 1969 een onuitwisbare indruk op mij en vele van mijn leeftijdgenoten achtergelaten.
Ik was inmiddels getrouwd en vader van twee kinderen van vijf en twee toen eind 1977 de film Saturday Night Fever uitkwam met John Travolta als Tony Manero. Opeens zag ik mezelf weer terug in Club 67 in de Korte Leidse dwarsstraat, in die periode “The Place where it all happens”. Niet dat ik zo goed kon dansen maar het was wel ontzettend tof om er bij te horen.
Er waren beslist meer goede discotheken in dat straatje dicht bij het Leidseplein maar ik was helemaal gek van Club 67. Daar werd veel Sweet Soul Music gedraaid door de huis dj Freddy. Vooral Otis Redding, Marvin Gaye, Double Dynamite Sam & Dave waren er immens populair. Het dansen in Club 67 leek verdacht veel op de danspasjes in de film Saturday Night Fever maar daarmee wil ik niet zeggen dat het dus allemaal begonnen is in Amsterdam. Het is een mooie gedachte maar helaas niet waar.
Toch waren er wel overeenkomsten. Het ging over jonge mensen die op zoek waren naar hun eigen identiteit maar die ook op zoek waren naar die ander! Samen ontdekken waar je naartoe wil in je leven. Maar vooral “Stayin’ Alive” blijven. Stoere jongeren die zich thuis opgedoft hadden en die zich in de picture wilden spelen bij het betreden van de discotheek zoals Tony Manero met zijn vrienden aankomen in de Odessey in Brooklyn in New York om daar indruk te maken op de aanwezige meisjes of jonge vrouwen.
Dit gebeurde ook in Club 67. Je was op zoek naar dat leuke meisje of die leuke jongen. In de film werd Tony verliefd op de enigszins bekakt pratende Stephanie Mangano die ook met haar identiteit worstelde en graag aan haar eigen eenvoudige wereldje wilde ontsnappen. De beelden in de film werden vooral ondersteund door de muziek van de Bee Gees waarbij het eind van de film natuurlijk bij een ieder op het netvlies is blijven staan. Twee jonge mensen die uiteindelijk tot de conclusie komen dat ze veel van elkaar geleerd hebben en wellicht goede vrienden kunnen blijven maar geen lovers zijn. En dit beeld werd dan ondersteund door één van de mooiste nummers van de Bee Gees “How deep is your love”. Mooier kan niet volgens mij!
Ik besloot dit verhaal alsnog op te schrijven omdat bij mij de beelden van de film weer naar boven kwamen nadat een paar weken terug een documentaire over Bee Gees uitgezonden werd. Ik ben die avond spontaan op internet gaan zoeken naar een tweedehands versie van de DVD van de film.
Uiteindelijk kwam ik bij Bol.com terecht en heb daar een geheel nieuwe DVD van de film kunnen kopen. Mijn Josefien en ik hebben de film samen met onze kleindochter bekeken die toen nog zeventien was. Ook zij vond het een geweldige film. Bij ons kwam een nostalgisch gevoel naar boven. Inmiddels is Tatum, onze kleindochter achttien geworden en we hebben haar de DVD cadeau gedaan.
Door deze film weer eens te bekijken, kreeg ik weer de koorts terug die ik in 1969 en 1970 zelf had gevoeld in Club 67. Het was een prettig gevoel en een mooie herinnering.
EIGENLIJK EEN AANRADER VOOR IEDEREEN!
Bekijk alle afleveringen herinneringen Harry van Santen de Hoog
© 2022 Harry van Santen de Hoog. Op deze publicatie berust auteursrecht.
Wilt u contact opnemen met Harry van Santen de Hoog?
Dat kan via het reactie formulier van Harry.
