You are no good

Soms is het niet zo erg om 20 minuten te wachten op het volgende pontje naar de NDSM. Het is vandaag zomers warm en ik ga op de muur naast de steiger zitten om een shagje te roken. Even later komt een man, een Syriër blijkt later, achter de fietsenstalling de hoek om. Hij loopt op blote voeten en zijn kleren zijn doorweekt. Hij loopt op een andere man af en spreekt hem in het Engels aan. De Syriër heeft net een duik in het IJ genomen en vraagt de ander om een droog T-shirt. Tot mijn verrassing trekt die man zijn shirt uit en overhandigt deze aan hem, daarna haalt hij een andere uit een plastic zak.

Intussen word ik aangesproken door twee beschonken, Poolse jongens. Ze hebben ieder een halve liter Heineken in hun handen en ze hebben ook nog een sixpack van hetzelfde bij zich. En nog wat blikjes in hun broekzakken. Of ik soms een sigaret voor ze heb. Ik ben de beroerdste niet en draai een shagje voor ze. “Amsterdam, good people,” zegt de één. Ik word bedankt met een uitgestoken vuist, die ik dan met mijn eigen vuist moet toucheren. (Weet ik, want ik zie dat andere jongeren wel eens doen.)

“You have job?” Nee, ik heb geen werk voor ze.

De Syriër en de Poolse jongens raken ook in gesprek. Ze worden meteen ‘brothers’. De Syriër krijgt een biertje aangeboden, ze omhelzen elkaar en geven ook vuistjes. Ze vertellen elkaar waar ze vandaan komen. De Polen vragen of hij misschien drugs voor ze heeft. Ja, die heeft hij wel, goede kwaliteit voor een zacht prijsje. Een gram voor 10 euro. Ze hebben echter geen geld en willen dat grammetje graag ruilen voor een blikje bier.

Daarmee verandert de sfeer. De Syriër ziet deze deal niet zitten en verzucht: hoe kan je nou naar Amsterdam komen zonder geld op zak. De twee Polen worden boos omdat hij niet op hun aanbod ingaat. Het gesprek gaat over in schreeuwen: “You are no good,” is wat ze het meeste tegen elkaar roepen.

Op een gegeven moment loopt de Syriër weg. Een Pool roept hem na: ”You live on the street?” De Syriër antwoordt: “No, I live my life.” Vervolgens weer een aantal keren heen en weer: “You are no good.” Daarbij de vuist vooruit gestoken met de duim naar beneden.

Het pontje meert aan en ik ga aan boord. Ook de Poolse jongens stappen op. Als het pontje wegvaart ploffen ze neer met hun rug tegen de laadklep. Een van hen wijst in de richting waar de Syriër zich bevindt en zegt tegen me: “He is no good.” Hij maakt met zijn vlakke hand een snijdende beweging bij zijn hals. Ze zijn duidelijk geen ‘brothers’ meer.

Ruud van Dijk

Op de hoogte blijven van toekomstige pontjesverhalen?
Schrijf u dan in op de nieuwsbrief